บทที่ 7

 บทที่ 7

ระบบสุริยะ

-ดวงอาทิตย์เป็นดาวฤกษ์ในกาแล็กซีทางช้างเผือก ที่เกิดจากการรวมตัวของกลุ่มแก๊ส เมื่อกลุ่มแก๊สรวมตัวจะมีบางแก๊สบางส่วนเหลือกลายเป็นฝุ่นผงล้อมรอบดวงอาทิตย์อยู่  เมื่อเวลาผ่านไปกลุ่มแก๊สนี้จะรวมตัวกันเกิดเป็นดาวบริวารต่างๆ
-กลุ่มแก๊สที่รวมตัวกันเกิดเป็นดาวบริวารนี้มักจะอยู่ในระนาบที่ใกล้เคียงกัน  เนื่องจากการรวมตัวกันของแก๊สกลุ่มเดียวกัน
-ปัจจุบันดวงอาทิตย์มีดาวเคราะห์บริวาร  8 ดวง และมีดาวเคราะห์แคระ เช่น พลูโต (Pluto) ซีรีส (Ceres) อีริส(Eris)


องค์ประกอบของระบบสุริยะ
ดวงอาทิตย์ มีลักษณะสำคัญดังนี้ 
    - เป็นดาวฤกษ์สีเหลืองชนิดสเปกตรัม G อุณหภูมิพื้นผิวประมาณ 6,000 K
    - ดวงอาทิตย์คือผู้ใช้พลังชีวิตแก่โลก
    -สิ่งที่ได้จากดวงอาทิตย์ ได้แก่  พลังงาน  อนุภาคโปรตอนและอิเล็กตรอน  เรียกว่า   ลมสุริยะ
     -ลมสุริยะที่มายังโลกจะถูกแรงแม่เหล็กจากสนามแม่เหล็กกระทำส่งผลให้เกิดแสงเหนือแสงใต้  ไฟฟ้าดับที่ประเทศขั้วโลก  รวมถึงการสื่อสารขัดข้อง

นิยามของดาวเคราะห์
  กำหนดโดยสมาพันธ์ดาราศาสตร์ระหว่างประเทศ  มีสมบัติ 4 ข้อ
1.เป็นดาวที่โคจรรอบดาวฤกษ์ (ซึ่งในที่นี้หมายถึงดวงอาทิตย์) แต่ไม่ใช่ดาวฤกษ์ และไม่ใช่ดาวบริวาร
2.มีมวลมากพอที่จะมีแรงโน้มถ่วงดึงดูดตัวเองให้อยู่ในสภาวะสมดุลอุทกสถิต หรือรูปร่างใกล้เคียงกับทรงกลม
3.มีวงโคจรที่จัดเจนและสอดคล้องกับดาวเคราะห์ข้างเคียง
4.มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางอย่างน้อย 500 ไมล์  (804.63 กิโลเมตร)


เขตของบริวารดวงอาทิตย์
1.ดาวเคราะห์ชั้นใน 
2.แถบดาวเคราะห์น้อย
3.ดาวเคราะห์ชั้นนอก
4.ดาวหางหรือเมฆของออร์ต

สะเก็ดดาว
 เป็นวัตถุขนาดเล็กไม่มีแสงสว่าง  แบ่งเป็น
  1.ดาวตก  หรือผีพุ่งไต้ เศษหินและโลหะขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่เผาไหม้หมด
  2.อุกกาบาต  เผาไหม้ไม่หมด
  3.วัตถุในแถบคอยเปอร์ เป็นวัตถุที่อยู่ถัดไปจากดาวเนปจูนออกไปได้แก่  ดาวเคราะห์แคระ  ดาวอีริส  มีสมบัติเหมือนดาวเคราะห์น้อย

การแบ่งกลุ่มดาวเคราะห์  ตามวงโคจร
 -แบ่งดาวเคราะห์ออกเป็น  2 กลุ่ม
      ดาวเคราะห์วงใน คือ ดาวเคราะห์ที่มีรัศมีวงโคจรใกล้กว่าโลก ได้แก่  ดาวพุธและดาวศุกร์   ดาวเคราะห์วงในจะปรากฏอยู่ด้านเดียวกับดวงอาทิตย์เสมอเมื่อสังเกตจากโลก  ดังนั้นจะเห็นเฉพาะในเวลาเช้ามืดหรือหัวค่ำเท่านั้น
     ดาวเคราะห์วงนอก คือ ดาวเคราะห์ที่มีรัศมีวงโคจรมากกว่าโลก ได้แก่ ดาวอังคาร ดาวพฤหัสบดี  ดาวเสาร์  ดาวยูเรนัส  ดาวเนปจูน  และดาวเคราะห์แคระพลูโต  ดาวเคราะห์วงนอกอาจจะปรากฏด้านตรงข้ามกับดวงอาทิตย์เมื่อสังเกตจากโลก

 การแบ่งกลุ่มดาวเคราะห์  ตามองค์ประกอบ
แบ่งดาวเคราะห์ออกได้เป็น 2 กลุ่ม
    ดาวเคราะห์หิน (ดาวเคราะห์ชั้นใน) ได้แก่ดาวศุกร์  โลก  ดาวอังคาร ซึ่งมีองค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นหินทำให้มีความแน่นเฉลี่ยอยู่ที่ 3.9-5.5 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร
    ดาวเคราะห์แก๊ส (ดาวเคราะห์ชั้นนอก) ได้แก่  ดาวพฤหัสบดี  ดาวเสาร์  ดาวยูเรนัส  และดาวเนปจูน  ซึ่งมีองค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นแก๊สไฮโดรเจน และฮีเลียม  ทำให้มีความหนาแน่นต่ำ  ระหว่าง 0.7 ถึง 1.7 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร
   สำหรับดาวเคราะห์แคระพลูโต  อาจจัดแยกออกเป็นดาวเคราะห์น้ำแข็.เนื่องจากองค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นแก๊สมีเทนและคาร์บอนมอนอกไซด์ในรูปน้ำแข็ง


ดวงอาทิตย์

       



    1.แก่น
    2.เขตการแผ่รังสี
    3.เขตการพาความร้อน





บรรยากาศที่ห่อหุ้มดวงอาทิตย์
   1.ชั้นโฟโตสเฟียร์    อุณหภูมิ  5,800 K
    2.ชั้นโครโมสเฟียร์  อุณหภูมิ 25,000 K
   3.ชั้นคอโรนา  อุณภูมิ   2,000,000 K


ลมสุริยะ และพายุสุริยะ 
-ลมสุริยะ คือ แก๊สที่ร้อนจรอะตอมแตกตัวเป็นอิเล็กตรอนและไอออบวก (e+p) จากชั้นคอโรนา  ความเร็ว  200-900 km/h 
- พายุสุริยะ  มักเกิดจากจุดมืดดวงอาทิตย์  มีความรุนแรงมากกว่าลมสุริยะ  ใช้เวลาเดินทางมาถึงโลก  20-40 ชม. ขณะที่แสงใช้เวลาเพียง  8.3  นาที
-จุดมืดดวงอาทิตย์มักเกิดทุกๆ 11 ปี